خدایا در پرتگاهای زندگی موجودی  لرزان

 و سرکش هستم . دوست دارم خوب باشم

اما شرایط دنیا بد بودن را می طلبد دوست

دارم خوب باشم اما مدل زندگی ام بد بودن

را لازمه ی قشنگی میداند .همیشه درشرایط 

خودم را مقصر نمی دانم دنیای امروز را محکوم

 میکنم و ان سرکوب میکنم خدایا چرا من

 می خواهم خودم را به راهی که

نیست قرار دهم و از ان به مقصدی

 تاریک برسم بی توجه به سر بالایی ها

و پیچ و خم هایی که درمقابل  خودنمایی میکنند .

احساس می کنم به زودی می رسم اما احساسم

اینجاست که اشتباه میکند و تاوانش افتادن در دره ای

سوزان است .